Semiotyka mediów - studia przypadku

fakultatywne

Zajęcia mają na celu przyjrzenie się systemowi medialnemu, jego operacyjności oraz sposobowi, w jaki nadaje on nowe znaczenia dawnym znakom kultury, polityki i ekonomii. Semiotykę mediów będziemy zatem uprawiać, czytając i omawiając teksty Rolanda Barthes'a, skupiając naszą uwagę przede wszystkim na jego Mitologiach

Media przekazują znaki, znaczenia oraz mity. Dyscyplina semiotyki mediów ma za zadanie pozwolić nam rozszyfrować mitologiczne i niemitologiczne znaczenia znaków, jakie przekazują media.

Aby móc odróżnić poszczególne warstwy semiologiczne komunikatów medialnych, będziemy się opierać na systemie semiologicznym wypracowanym przez Rolanda Barthes’a w jego Mitologiach. Pozwoli nam to wyodrębnić język mediów i mitologie medialne, czyli mitologiczne znaczenia, jakich znaki językowe nabierają w momencie, w którym stają się treścią przekazu medialnego. Z tego punktu widzenia semiotyka mediów jest semiotyką drugiego stopnia języka czy meta-języka, który wykorzystuje znaki językowe ale nadaje im zniekształcone znaczenia.

Zajęcia mają charakter laboratorium. Z tego powodu, oprócz omówienia mitów zidentyfikowanych już przez Barthes’a, będziemy również omawiać nowe, współczesne mity, związane z postępem technologicznym oraz nowymi sytuacjami gospodarki i polityki.

R. Bartes, Imperium znaków, Warszawa 2012.

R. Barthes, Mitologie, Warszawa 2008.

R. Barthes, Stopień zero pisania, Warszawa 2009.

R. Barthes, Fragmenty dyskursu miłosnego, Warszawa 1999.

R. Barthes, System mody, Kraków 2005.

R. Bartes, Światło obrazu, Warszawa 2008.

J. Garcin (red.), Nowe mitologie, Kraków 2010.

S. Hall, This means This. This means That. A User's Guide to Semiotics, London 2012.

M. Nola, Miti d'oggi, Milano 2012

P.P. Pasolini, Po ludobójstwie, Warszawa 2013.

S. Zielinski, Archeologia mediów, Warszawa 2010.

Wiedza:

• uczestnik zna teorię semiotyczną wypracowaną przez Rolanda Barthes’a

• zna zasady, w oparciu o które media wykorzystuję znaki językowe do konstruowania mitów

Umiejętności:

• Uczestnik potrafi samodzielnie interpretować mity współczesnego społeczeństwa konsumpcyjnego

• Potrafi dokonywać pogłębionych analiz tekstów i materiału wizualnego

• Potrafi skonstruować autorską interpretację mediatyzowanego zjawiska

Inne kompetencje:

• Absolwent ma wyczucie na „naturalizowanie historii” przez media, przez co niejako w instynktowny sposób stara się uzupełnić odbierany przekaz o wybrakowane elementy (internalizuje metodę krytyczną przy odbiorze komunikatu medialnego).

Laboratorium

• obecność na zajęciach

• zaliczenie kolokwium pisemnego

• aktywność studenta na zajęciach

• przygotowanie prezentacji i jej przedstawienie