Tradycje antyku grecko-rzymskiego w sztuce europejskiej

uzupełniające

Student posiada

podstawową wiedzę z

zakresu historii

Europy i elementarną

wiedzę z zakresu

archeologii klasycznej

i historii sztuki.

Założenia wstępne Student interesuje

się ikonografią,

relacjami między

sztuką a literaturą

oraz historią badań

archeologicznych

basenu Morza

Śródziemnego.

w sali

Wykład eksploruje

nieustającą siłę

oddziaływania dzieł

sztuki antycznej i

ogromną popularność

tematów czerpanych

z literatury grecko-

rzymskiej. Ma

charakter

interdyscyplinarny i

umieszczony jest w

przestrzenni

pomiędzy

antropologią kultury,

filologią klasyczną,

historią sztuki i

dziejami badań

archeologicznych.

Formy i treści rodem

ze sztuki Grecji i

Rzymu są głównym

składnikiem kultury

artystycznej Europy.

Ich moc

oddziaływania

objawiła się ze

szczególną mocą w

czasach Renesansu i

w 2. poł. XVIII w.

Działo się to za

sprawą haseł powrotu

do źródeł - antycznej

kultury

Śródziemnomorza i

idących wraz z nią

intensywnych badań

literatury antycznej i

wielkiej popularności

badań

archeologicznych.

Główna idea dotyczy

eksploracji świata

znaków, symboli, jak

również ukrytych

treści ideowych

zawartych w

obrazach, reliefach i

architekturze od

czasów późno-

antycznych poprzez

Renesans aż po próg

XX wieku.

Szczególnie

uwzględniona będzie

obecność tradycji

antyku w twórczości

wielkich mistrzów,

takich jak Botticelli,

Rafael, Michał Anioł,

Bernini, Dawid,

Picasso i De Chirico

oraz polskich

artystów, m.in.

Franciszka

Smuglewicza i

Henryka

Siemiradzkiego.

L. Kalinowski, Antyk

w dziejach sztuki

polskiej, w: Tradycje

antyczne w kulturze

europejskiej:

perspektywa polska,

Warszawa 1995;

H. Honour,

Neoklasycyzm,

Warszawa 1972;

F. Ames-Lewis, The

Artist and

Archaeology, w: The

Intelectual Life of the

Early Renaissance

Artist, New Haven

and London 2000;

J. Delumeau,

Odrodzenie a

starożytność, w:

Cywilizacja

Odrodzenia,

Warszawa 1987; J.

Miziołek, Mity,

legendy, exempla.

Włoskie malarstwo

świeckie epoki

Renesansu ze zbiorów

Karola

Lanckorońskiego,

Warszawa 2003;

tenże Villa

Laurentina.

Arcydzieło epoki

stanisławowskiej,

Warszawa 2007

(angielska wersja

2016).

Student posiądzie

ogólną wiedzę o

miejscu tradycji

antyku w dziejach

kultury europejskiej,

zna główne zjawiska

recepcji antyku,

potrafi odróżnić

tradycję antyku

obiektywną od

subiektywnej i ma

dobrą orientację w

tematyce

oddziaływania tradycji

klasycznej na wielkich

artystów.

Egzamin w postaci

testu, który ściśle

odnosi się do

tematyki podjętej w

wykładach i podanej

literaturze przedmiotu

udostępnionej w

postaci pdf-ów.