Ćwiczenia terenowe - powierzchniowe - magister

obowiązkowe

w terenie

Celem ćwiczeń powierzchniowych prowadzonych w ramach studiów magisterskich jest praktyczne opanowanie metod i technik prospekcji terenowej: lokalizacji stanowisk, wstępnych pomiarów stanowiska, identyfikacji materiału archeologicznego znajdującego się na po-wierzchni, dokumentacji stanowiska etc.

Ćwiczenia powierzchniowe w formie prospekcji terenowej na studiach magisterskich złożone są z dwóch komponentów. Pierwszym z nich jest element teoretyczny - studenci zapoznają się z prawnymi aspektami organizacji badań powierzchniowych, poznają proces przygotowywania wniosków do instytucji konserwatorskich, a także z procesem integracji tego typu badań w badaniach własnych (stawianie konkretnych hipotez badawczych możliwych do weryfikacji dzięki wynikom badań powierzchniowych, itp.). Drugim jest aspekt praktyczny - znając podstawy dokumentacji archeologicznej wyników badań powierzchniowych, studenci ćwiczą praktyczne opanowanie metod i technik prospekcji terenowej, głównie lokalizację stanowisk, rekonstrukcję ich zasięgu i ewentualnej planigrafii, przeprowadzają podstawowe pomiary i dokumentują materiał archeologiczny, pogłębiając umiejętność jego identyfikacji pod względem kulturowym i chronologicznym. W ramach poszczególnych projektów badawczych może być im również powierzone samodzielne prowadzenie prospekcji terenowej na wybranym terenie. W zależności od miejsca realizacji ćwiczeń poszczególne elementy zarówno komponentu teoretycznego jak i praktycznego mogą ulegać niewielkim modyfikacjom celem uzyskania wskazanych efektów uczenia się.

Konopka M. 1979. Instrukcja wypełniania karty ewidencji stanowiska archeologicznego. Warszawa.

Konopka M. 1981. Instrukcja wypełniania karty ewidencyjnej stanowiska archeologicznego. [w:] M. Gradowski (red.), Metody ewidencji zabytków (= Biblioteka Muzealnictwa i Ochrony Zabytków. Seria B, t. LXVII), Warszawa, 53−60.

Konopka M. 1984. Instrukcja ewidencji stanowisk archeologicznych metodą badań powierzchniowych (Archeologiczne Zdjęcie Polski). Warszawa.

Mazurowski R. 1980. Metodyka archeologicznych badań powierzchniowych. Warszawa-Poznań.

Mazurowski R. O. 2013. Leksykon pojęć i problemów archeologii polowej. Poznań.

Oniszczuk A., Misiuk Z., Makowska A., Wrzosek J., Sekuła A. 2020, Standardy prowadzenia badań archeologicznych. Cz. 1 Badania nieinwazyjne lądowe. Załącznik do pisma Generalnego Konserwatora Zabytków z dnia 8 stycznia 2020 r. - Dostępny na stronie NID: https://www.nid.pl/pl

Efekty uczenia:

K_W05; K_W06; K_W09; K_W20

K_U03; K_U06; K_U07; K_U14; K_U15; K_U16; K_U17: K_U19;

K_K01; K_K03; K_K05; K_K07; K_K08; K_K14; K_K15

Student studiów magisterskich podczas ćwiczeń po-wierzchniowych powtarza i utrwala wiedzę dotyczącą prac naukowo-technicznych w trakcie terenowych badań powierzchniowych, ze szczególnym uwzględnieniem metodyki Archeologicznego Zdjęcia Polski. W szczególności stosuje uporządkowaną, pogłębioną wiedzę z zakresu metod oraz technik dokumentacji źródeł archeologicznych w oparciu o szczegółową, specjalistyczną znajomość wybranych okresów historycznych, obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu archeologii. Zna zasady bezpieczeństwa i higieny obowiązujące podczas prospekcji terenowej.

Student studiów magisterskich podczas ćwiczeń powierzchniowych potrafi kreatywnie wykorzystywać istniejące metody i techniki, przystosowując je do potrzeb wynikających ze specyfiki badań terenowych. Umie kierować pracami zespołu, zaplanować i organizować pracę w zakresie archeologicznych badań terenowych, samodzielnie podejmując i inicjując zadania badawcze w zakresie badań powierzchniowych. Potrafi pracować w zespole oraz współdziałać ze specjalistami w ramach zespołów interdyscyplinarnych. Potrafi prawidłowo określać priorytety służące realizacji własnego lub zleconego zadania badawczego. Potrafi samodzielnie analizować i interpretować różne rodzaje artefaktów i ekofaktów w celu wykrywania złożonych zależności między nimi a dawnymi procesami kulturowymi, w celu określenia ich znaczenia i oddziaływania w procesie społeczno-kulturowym. Stosuje w praktyce zasady bezpieczeństwa i higieny pracy w działalności archeologicznej i dbać o ich przestrzeganie w pracach zespołowych.

Student studiów magisterskich po zakończeniu ćwiczeń powierzchniowych jest gotów do wykorzystania posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności oraz jest świa-domy konieczności konfrontowania ich z opiniami ekspertów. Jest przygotowany do oceny znaczenia i wartości rozmaitych rodzajów znalezisk archeologicznych i ich roli w odtwarzaniu przeszłości człowieka. Jest przygotowany do krzewienia wiedzy na temat odpowiedzial-ności za zachowanie dziedzictwa kulturowego i inicjowania współpracy ze społeczeństwem w zakresie prowadzonych prac archeologicznych. Student jest gotów do wykorzystania posiadanej przez siebie wiedzy na temat kompleksowej natury kultury i ma świadomość potrzeby analizy rozmaitych kategorii źródeł dla odtworzenia przeszłości człowieka. Student jest gotowy do odpowiedzialnego pełnienia ról zawodowych, w tym do rozwijania dorobku archeologii i podtrzymywania etosu zawodu archeologa. Student jest przygotowany do przestrzega-nia zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zaliczenie na ocenę.