Niewerbalne systemy komunikacji

obowiązkowe

w sali

Podczas zajęć konwersatoryjnych student zdobywa wiedzę na temat wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się (AAC), nabywa umiejętność przeprowadzenia diagnozy kompetencji komunikacyjnych, zapoznaje się ze sposobami włączania osoby niemówiącej do działań w grupie rówieśniczej, poznaje zasady funkcjonowania i pracy w placówce edukacyjno-terapeutycznej.

1.Nabywanie umiejętności przeprowadzenia diagnozy kompetencji komunikacyjnych.

2.Kształtowanie umiejętności tworzenia indywidualnego systemu porozumiewania się.

3.Korzystanie z urządzeń niskiej i wysokiej technologii oraz ze specjalistycznych programów komputerowych wspomagających porozumiewanie się użytkowników AAC.

4.Zapoznanie ze sposobami włączenia osoby niemówiącej do działań w zespole/grupie rówieśniczej.

5.Włączanie rodziców dziecka niemówiącego lub z trudnościami w porozumiewaniu się w proces edukacyjno-terapeutyczny.

6.Zapoznanie z zasadami tworzenia systemu AAC w placówce edukacyjno-terapeutycznej.

1.Błeszyński Jacek [red.], „Alternatywne i wspomagające metody komunikacji”, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2006

2.Grycman Magdalena, Smyczek Alina [red.], „Wiem, czego chcę! Doświadczenia polskich terapeutów i użytkowników wspomagających sposobów porozumiewania się (AAC)” Stowarzyszenie „Mówić bez Słów”, Kraków 2004

3.Martinsen Harald, Tetzchner Stephen „Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się”, Stowarzyszenie „Mówić bez Słów”, Warszawa 2002

4.Warrick Anne „Porozumiewanie się bez słów”, Stowarzyszenie „Mówić bez Słów”, Warszawa 1999

Po zaliczeniu przedmiotu student:

WIEDZA:

Zna podstawowe funkcje języka

Rozumie czym jest komunikacja w rozwoju dziecka

zna terminologię AAC

UMIEJĘTNOŚCI:

potrafi zidentyfikować grupy użytkowników AAC

dobiera odpowiedni system znaków dla konkretnego użytkownika AAC

przeprowadza wstępną diagnozę dziecka niemówiącego

tworzy indywidualny system komunikacji dla niemówiącego dziecka

potrafi zaaranżować sytuacje komunikacyjną i przygotować partnera komunikacji

KOMPETENCJE SPOLECZNE:

rozumie znaczenie pracy zespołowej (personel placówki, rodzice) nad komunikacją w odniesieniu do potrzeb dziecka

potrafi przewidywać skutki braku podjęcia działań dotyczących wspierania rozwoju komunikacji dziecka niemówiącego

KONTROLA OBECNOŚCI