Z warsztatu badawczego: inspiracje i debaty metodologiczne

20 godzin warsztatu

7 seminariów-konwersatoriów po 2 godziny zegarowe,

mini-wykład wprowadzający, rozmowa o lekturach oraz badaniach prowadzonych/planowanych przez osoby uczestniczące w zajęciach, rozmowa o lekturach, rozmowy z zaproszonymi badaczami i badaczkami na temat ich doświadczeń badawczych

Konwersatorium ma na celu przedyskutowanie siedmiu kwestii metodologicznych oraz decyzji, przed którymi stają osoby zajmujące się naukami społecznymi i piszące teksty naukowe. Jego ważną częścią będzie wspólny namysł nad tymi problemami oraz dzielenie się swoimi dotychczasowymi doświadczeniami i „kuchnią” badawczą (także przez różnych badaczy i badaczki zaproszonych na kolejne zajęcia).

Tematy spotkań:

1/ Główne i marginalne: historia, filozofia i współczesne praktyki przypisu w tekście naukowym

2/ Rola obrazów w tekście naukowym

3/ Tryb autobiograficzny w pisarstwie naukowym

4/ Relacja między nauką a polityką

5/ Perspektywa mikro i makro, osobliwe i typowe, nieciągłości i uogólnienia, problem reprezentatywności

6/ Świadectwo i problem prawdy, strategie mówienia/pisania i strategie wyciszania, milczenie archiwów

7/ Badacz(-ka) i badani(-e). Pozycja badacza, badanie zaangażowane, współbadanie (conricerca), badanie jako interwencja społeczna.

udział w dyskusji w oparciu o lektury i własną działalność badawczą,

1/ David Henige, “Being Fair to the Hounds: The Function and Practice of Annotation”, History in Africa, 28 (2001), 95-127; Joseph Bensman, “The Aesthetics and Politics of Footnoting”, Politics, Culture, and Society, 3 (Spring 1988), 443-469; Betsy Hilbert, “Elegy for Excursus: The Descent of the Footnote”, College English, 4 (Apr., 1989),. 400-404.

2/ Georges Didi-Huberman, Images in Spite of All: Four Photographs from Auschwitz, Chicago: The University of Chicago Press, 2008 (or in Polish: Georges Didi-Huberman, Obrazy mimo wszystko, Kraków 2012).

3/ Diane P. Freedman, Olivia Frey (eds), Autobiographical writing across the disciplines: a reader, Durham: Duke University Press, 2003. [And in Polish: Maria Reimann „Opowiadanie niepełnosprawności. Esej autoetnograficzny”, Studia de Cultura 1 (2018); Małgorzata Melchior „Wymiary złożonej tożsamości jednostkowej. Kategorie teoretyczne na przykładzie osób słabowidzących” in: Janusz Mucha, Bożena Pactwa (eds), Status mniejszościowy i ambiwalencja tożsamości w społeczeństwach wielokulturowych, Tychy 2008; Michał Mokrzyn „Dziesięć wyznań albo krępujący chiazm: od etnografii neoliberalizmu do neoliberalnej etnografii”, Kultura i społeczeństwo 1 (2017); Katarzyna Kaniowska, „Krótko o źródłach autoetnografii”, Kultura i społeczeństwo 1 (2017)]

4/ George Orwell, “Politics and the English Language”; Hannah Arendt, “Truth and Politics”

5/ Carlo Ginzburg, “Clues: Roots of an Evidential Paradigm”, in: Clues, Myths, and the Historical Method, transl. J. and A.C. Tedeschi, Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1989, p. 96-125 (or in Polish: “Tropy. Korzenie paradygmatu poszlakowego”, tłum. T. Sierotowicz, Zagadnienia Filozoficzne w Nauce 39 [2006], 8-65); Carlo Ginzburg, The Cheese and the Worms (Preface to the Italian Edition), transl. J. and A. Tedeschi, Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, s. xiii-xxvi (or in Polish: Ser i robaki [Wstęp], tłum. R, Kłos, Warszawa: PIW, 1989, s. 7-24).

6/ Carlo Ginzburg, „Just One Witness”, in: Threads and Traces. True, False, Fictive, transl. A.C. and J. Tedeschi, Berkeley: University of California Press 2012, p. 165-179; wybrane eseje z: Sybille Krämer, Sigrid Weigel (Eds), Testimony/Bearing Witness: Epistemology, Ethics, History and Culture, London: Rowman & Littlefield, 2017; lektura dodatkowa: Aurélia Kalisky, „D’une Catastrophe épistémologique. La catastrophe comme négation de la mémoire” in: Thomas Klinkert, Günther Oesterle (Hg.), Katastrophe und Gedächtnis, Berlin/New York: De Gruyter, 2013, s. 18-74.

7/ Pierre Bourdieu et al., The Weight of the World. Social Suffering in Contemporary Society, transl. P. Parkhurst Ferguson et al., Cambridge: Polity Press, 1999, p. 1-22; Devi Sacchetto, Emiliana Armano, Steve Wright, "Coresearch and Counter-Research: Romano Alquati’s Itinerary Within and Beyond Italian Radical Political Thought", Viewpoint Magazine online: https://viewpointmag.com/2013/09/27/coresearch-and-counter-research-romano-alquatis-itinerary-within-and-beyond-italian-radical-political-thought/

większa (samo)świadomość badawcza i poszerzenie pola inspiracji metodologicznych; rozważenie pewnych kwestii metodologicznych dotyczących własnego badania doktorskiego, namysł nad wymiarem społecznym i politycznym badań naukowych,

j.w.

zajęcia w szkole doktorskiej (brak ocen!)