MM - Aktywne metody kształcenia

obowiązkowe

Aktywne metody kształcenia są elementem modułu metodycznego, którego realizacja ma rozwijać kompetencje pedagogiczne studentów. Z założenia wiedza i umiejętności zdobyte przez studentów na studiach zostaną uzupełnione o warsztat umożliwiający samodzielną konstrukcję jednostek dydaktycznych oraz pojedynczych zajęć. Akcent położony jest na praktyczne wykorzystywanie konstruktów teoretycznych do rozwiązywania realnych problemów kształcenia i wychowania.

Celem przedmiotu jest wykazanie celowości poszukiwania innowacji w planowaniu i konstruowaniu metod i form kształcenia na różnych etapach edukacji szkolnej. W trakcie zajęć doskonalona będzie umiejętność planowania zajęć z wykorzystaniem rozwiązań niestandardowych oraz poszerzenie repertuaru znanych i stosowanych metod.

Podstawą do celowego doboru metod aktywizujących będzie określenie czynników warunkujących efektywność uczenia się. Wykorzystana zostanie wiedza z zakresu psychologii rozwojowej odnośnie możliwości intelektualnych, emocjonalnych oraz rozwoju kompetencji społecznych uczniów zależnych od etapu rozwojowego.

Studenci zapoznają się z klasyfikacją i katalogiem metod aktywizujących i dokonają ich oceny wg wybranych kryteriów efektywności (studenci sami określą owe kryteria na podstawie swojej wiedzy). Będą też planować i realizować wybrane fragmenty zajęć z wykorzystaniem metod aktywizujących.

Zagadnienia:

1. Metody tradycyjne a metody aktywizujące

2. Uwarunkowania aktywności w procesie uczenia się

3. Style uczenia się i nauczanie polisensoryczne, piramida uczenia

4. Podział metod aktywizujących - wybrane przykłady metod aktywizujących

5. Uczenie się w małych grupach

5. Wady i zalety metod aktywizujących

1. Kędracka –Feldman Ewa : Aktywizować ? ależ to całkiem proste : wybrane metody i techniki aktywizacji uczniów. – Wyd. 2. – Warszawa : CODN, 1999.

2. Stefan Mieszalski : Aktywizować uczniów –co to znaczy?

W: Pedagogika w pokoju nauczycielskim, red. Krzysztof Kruszewski.

Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2000.

2. Tadeusz W. Nowacki, Aktywizujące metody w kształceniu .

Wyd. 2.-Warszawa: Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli. Pracownia Edukacji Zawodowej, 1999.

3. Petty G., Nowoczesne nauczanie. GWP, Sopot 2010.

oraz

https://www.szkolnictwo.pl/index.php?id=PU8594

http://www.zet.edu.pl/sites/default/files/metody_aktywizujace.pdf

Wiedza:

- Posiada podstawową wiedzę z zakresu aktywizowania procesów myślenia

- Definiuje, opisuje i klasyfikuje metody i techniki aktywizujące

Umiejętności

- Dokonuje krytycznej analizy znanych metod aktywizujących

- Prawidłowo określa kryteria doboru i konstrukcji metod aktywizujących

- Samodzielnie planuje i realizuje zajęcia z wykorzystaniem metod aktywizujących

Postawy:

Student:

- Przejawia aktywność wobec stawianych zadań, angażuje się we współpracę

- Ma świadomość konieczności poszerzania i aktualizowania wiedzy z zakresu aktywizujących metod i technik

- Ma świadomość niezbędności innowacji w procesie kształcenia

1. Przygotowanie i zrealizowanie zajęć metodą aktywizującą (30 min.)

2. Obecność i aktywność na zajęciach

Śródroczna praktyka obserwacyjno-metodyczna w placówce edukacyjnej

(60 godz.) ma na celu umożliwienie obserwacji zajęć prowadzonych przez doświadczonych nauczycieli. W trakcie praktyki studenci poprzez obserwację aktywności, zachowania i postaw uczniów, interakcji dorosły-dziecko, procesów prawidłowego komunikowania się wzbogacają wiedzę pedagogiczną w zakresie efektywnego wywierania wpływu na uczących się.