MS1 - Doradca międzykulturowy w polityce oświatowej krajów UE

obowiązkowe

Celem przedmiotu jest wprowadzenie w problematykę polityki oświatowej jako ważnej części polityki państwa. Zaznajomienie z podstawowymi uwarunkowaniami i zasadami polityki oświatowej, które stanowią płaszczyznę funkcjonowania systemów oświatowych na świecie. Przeprowadzenie szczegółowej analizy zadań polityki oświatowej, do których zalicza się m.in. upowszechnienie kształcenia, poprawę warunków bytowania i poziomu życia ludności, usuwanie nierówności społecznych oraz podnoszenie kultury życia. Poznanie rozwiązań programowych i organizacyjnych wybranych systemów oświatowych na świecie.

w sali

Celem przedmiotu jest wprowadzenie w problematykę polityki oświatowej jako ważnej części polityki państwa. Zaznajomienie z podstawowymi uwarunkowaniami i zasadami polityki oświatowej, które stanowią płaszczyznę funkcjonowania systemów oświatowych na świecie. Przeprowadzenie szczegółowej analizy zadań polityki oświatowej, do których zalicza się m.in. upowszechnienie kształcenia, poprawę warunków bytowania i poziomu życia ludności, usuwanie nierówności społecznych oraz podnoszenie kultury życia. Poznanie rozwiązań programowych i organizacyjnych wybranych systemów oświatowych na świecie.

1. Podstawowe pojęcia polityki oświatowej.

2. Uwarunkowania i zasady polityki oświatowej.

3. Charakterystyka poziomów edukacyjnych na przykładzie wybranych państw.

4. Polityka oświatowa wybranych państw świata.

5. Analiza kierunków polskiej polityki oświatowej na przykładzie wybranych państw świata.

6. Polityka oświatowa wobec problemów kształcenia zawodowego w wybranych państwach.

7. Polityka oświatowa wobec różnorodności edukacyjnej na przykładzie niepublicznych placówek oświatowych w wybranych państwach.

8.Globalny wymiar polityki oświatowej realizowany przez międzynarodowe organizacje i instytucje oświatowe i ich wpływ na politykę oświatową wybranych państw Europy, Ameryki i Azji.

1. Ahier J., Cosin B., Hales M. (1999), Diveristy and Change. Education, Policy and Selection, Routledge, London and New York

2. Cylkowska-Nowak M. (2004), Główne tendencje w zakresie struktur i funkcjonowania systemów edukacyjnych na świecie, w: Kwieciński Z, Śliwerski B. (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki. Tom 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

3. Dziewulak D.: Systemy szkolne Unii Europejskiej, Żak Warszawa 1997 r.

4. Dziewulak D. autor haseł: systemy edukacyjne Austrii, Belgii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Luksemburga, Portugalii w: Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku. Tom 1 A-F. Tom 2 G-Ł. Tom 3 M-O, Tom 4 P, Wydawnictwo Akademickie Żak, WARSZAWA 2003 r.

5. Dziewulak D.: Edukacja kulturalna w szkolnictwie wybranych państw europejskich, naukowy kwartalnik Biura Analiz Sejmowych STUDIA BAS nr 2(46)2016.

6. Dziewulak D.: System szkolny Irlandii, ekspercka seria wydawnicza Biura Analiz Sejmowych,

ANALIZY BAS nr 14(118)2014.

7. Dziewulak D.: Finansowanie zakupu podręczników szkolnych w wybranych państwach, ekspercka seria wydawnicza Biura Analiz Sejmowych ANALIZY BAS nr 4(108)2014.

8. Dziewulak D.: Szkolnictwo wyższe w świetle raportów edukacyjnych, naukowy kwartalnik Biura Analiz Sejmowych STUDIA BAS nr 3(35)2013.

9. Dziewulak D.: Nadzór pedagogiczny w systemach edukacyjnych w Polsce i w wybranych państwach Unii Europejskiej, ekspercka seria wydawnicza Biura Analiz Sejmowych ANALIZY BAS 2013 r. nr 7(96)

10. Dziewulak D.: Kształcenie zawodowe w Polsce i w wybranych państwach Unii Europejskiej, ekspercka seria wydawnicza Biura Analiz Sejmowych ANALIZY BAS 2013 r. nr 6(95)

11. Dziewulak D.: Doradztwo edukacyjno-zawodowe w szkolnictwie zawodowym w Polsce i w wybranych państwach UE, ekspercka seria wydawnicza Biura Analiz Sejmowych ANALIZY BAS 2013 r. nr 4(93)

12. Dziewulak D.: Kształcenie na odległość w wybranych państwach europejskich, ekspercka seria wydawnicza Biura Analiz Sejmowych ANALIZY BAS 2012 r. nr 18(85)

13. Gmerek T. (2011), Edukacja i nierówności społeczne. Studium porównawcze na przykładzie Anglii, Hiszpanii i Rosji, Impuls, Kraków

14. Hildebrandt D. (2006), Zjednoczenie Niemiec a edukacja obowiązkowa w nowych krajach związkowych, Garmond, Poznań

15. Konarzewski K., TIMSS i PIRLS 2011. Osiągnięcia szkolne polskich trzecioklasistów w perspektywie międzynarodowej, Warszawa 2012.

16. Melosik Z. (2007), Teoria i praktyka edukacji wielokulturowej, Impuls, Kraków

17. Michalik E., Chałupczak H. (2006), Mniejszości narodowe i etniczne w procesach transformacji oraz integracji, Wydawn. Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej

18. Pachociński R. (2007), Pedagogika porównawcza, Wydawnictwo Akademickie Żak

19. Potulicka E., Hildebrandt-Wypych D., Czech-Włodarczyk C., Systemy edukacji w krajach europejskich, Kraków 2012

20. Bieżące artykuły, raporty OECD i EURYDICE wskazane przez wykładowcę.

1) Student po kursie Doradcy międzykulturowego w polityce oświatowej krajów UE posiada wiedzę na temat:

a) uwarunkowań i zasad funkcjonowania systemów oświatowych;

b) funkcji i struktury systemów oświaty oraz instytucji współpracujących;

c) rozwiązań stosowanych w systemach oświatowych wybranych państw wobec problemu wielokulturowości;

d) miejsca i znaczenie polityki oświatowej w wielokulturowym społeczeństwie.

2) W zakresie umiejętności:

a) potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu polityki oświatowej do analizowania i interpretowania zjawisk związanych z problematyką wielokulturowości;

b) rozumie źródła i konsekwencje wielokulturowości dla organizacji sytemu oświatowego;

c) potrafi rozróżnić poszczególne poziomy nauczania;

d) rozpoznaje najważniejsze zadania poszczególnych poziomów kształcenia wobec wyzwań wielokulturowości;

e) potrafi ocenić przemiany systemu oświatowego w Polsce na tle współczesnych europejskich tendencji oświacie w aspekcie problemu wielokulturowości.

3) W zakresie kompetencji społecznych:

a) ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w rozumieniu problemu wielokulturowości w oświacie;

b) ma świadomość wagi problemu wielokulturowości w oświacie na proces organizacji pracy placówek szkolnych;

c) jest gotowy do podejmowania indywidualnych i zespołowych działań na rzecz rozszerzania wiedzy z zakresu wielokulturowości i rozwiązywania ewentualnych problemów wynikających z niezrozumienia tej problematyki przez środowisko szkolne.

Zaliczenie pisemne wykładu zawierające dwa pytania. Pytanie zamknięte (sprawdzające efekty kształcenia dotyczące zakresu informacji i faktów) i pytanie otwarte (sprawdzające efekty kształcenia związane z umiejętnościami wykorzystania przyswojonej wiedzy i stopniem opanowania kompetencji społecznych).

Warunki zaliczenia:

Zal. - odpowiedź na obydwa pytania. Średnia z dwóch pytań 60%-100%

Nzal. - odpowiedź tylko na jedno z dwóch pytań.