Języki specjalistyczne a przekaz dziennikarski - od serwisów pogodowych do żargonu unijnych urzędników

fakultatywne
ogólnouniwersyteckie

zdalnie

Seminarium warsztatowe na temat zróżnicowania polszczyzny w zakresie wykorzystania języka jako narzędzia przekazywania treści specjalistycznych oraz transpozycji tekstów tego typu na przekaz dziennikarski.

Seminarium warsztatowe poświęcone zagadnieniu transpozycji tekstów specjalistycznych na teksty dziennikarskie. W toku zajęć Studenci poznają różne typy języków specjalistycznych (z uwzględnieniem ich cech leksykalnych i gramatycznych) oraz warunki i metody przetwarzania tego typu tekstów na przekaz dostępny szerszej (niewyspecjalizowanej) grupie odbiorców. Podczas zajęć warsztatowych prowadzone są bezpośrednie konsultacje i praca na autentycznym materiale językowym, prowadzące do opanowania umiejętności logicznego, a jednocześnie uwzględniającego zasady prostoty i ekonomiczności przekazu, kształtowania wypowiedzi dziennikarskiej bazującej na informacjach z zakresu różnego typu dziedzin operujących językami specjalistycznymi.

Bocian Remigiusz, Zabłocki Michał J., Angielsko-polski słownik terminów filmowych, telewizyjnych i wideo, Wrocław 2000,

Chłopicki Władysław, Świątek Jerzy, Angielski w polskiej reklamie, Warszawa-Kraków 2000,

Colli, Bernard, Słownik ekonomiczny i finansowy, b.m. 1994,

Czekierda Krzysztof, Słownik ekologiczny, Warszawa 1992,

Deresiński Wojciech, Mały słownik komputerowy, Warszawa 1993,

Eliade Mircea, Couliano Ioan P., Słownik religii, Warszawa 1994,

Pieńkos Jerzy, Glosariusz terminologii stosunków międzynarodowych i prawa międzynarodowego, Warszawa 1994

Janusz Tadeusz, Lewandowska Lucyna, Podręczny słownik menadżera, Łódź 1992,

Kienzler Iwona, Słownik morski, Gdynia 1994,

Leksykon bankowy, oprac. Antoni Magdoń i in., Warszawa-Katowice 1993

Leksykon businessmena, red. Michał B. Borkowski, Warszawa 1991,

Leksykon finansowo-bankowy, red. Jaworski Władysław i in., Warszawa 1991,

Marciniak Marian, Szaniawski Jacek, Sownik angielsko-polski dla informatyków, Warszawa 1990,

Słownik budowlany czterojęzyczny, red.Henryk Wałcerz, Warszawa 1992,

Woytowicz-Neymann, Puławski Mieczysław, Podręczny słownik menadżera, Warszawa 1992,

Współczesny język polski, red. Jerzy Bartmiński, Wrocław 2014.

Po zrealizowaniu zajęć z przedmiotu Student:

[Wiedza:] zna cechy leksykalne i gramatyczne wyróżniające języki specjalistyczne, a także zasady kształtowania wypowiedzi dziennikarskiej opartej na tekście specjalistycznym,

[Umiejętności:] potrafi rozpoznać różne odmiany języków specjalistycznych, wskazać ich cechy dystynktywne; umie tworzyć przekazy dziennikarskie (różne gatunki) oparte na informacjach z dziedzin specjalistycznych, ze wskazaniem znaczenia i wagi opisywanych zjawisk i problemów. Umie dokonać oceny i korekty wyników swojej pracy,

[Inne kompetencje:] poszerza zasób słownictwa, doskonali warsztat językowy, wdraża normy pracy w grupie (Zespół redakcyjny), wzmacnia poczucie odpowiedzialności za własną wypowiedź i efekty swojej pracy.

Na ocenę końcową składa się ocena uzyskana za wykonanie samodzielnej pracy polegającej na stworzeniu 2 przekazów dziennikarskich (dowolna forma: telewizyjne, radiowe, teksty pisane), z których jeden realizuje dowolny gatunek informacyjny, drugi – publicystyczny, i które oparte są na wiadomościach z wybranej dziedziny operującej językiem specjalistycznym.