Systemy medialne na świecie

W toku nauczania przedmiotu charakteryzowane są systemy medialne w różnych krajach europejskich oraz pozaeuropejskich. Charakterystyka systemów występujących w poszczególnych regionach świata przedstawiana jest na reprezentatywnych przykładach krajowych. Obejmuje mechanizmy regulujące działanie i współdziałanie podmiotów medialnych w ramach systemów krajowych, regionalnych (np. rynek Unii Europejskiej) i globalnych hubów medialnych (centra regionalne, semi-peryferia, rynki wschodzące). Omawiane są także kluczowe kwestie związane z ewolucją mediów, wpływające na przemiany ekosystemów medialnych.

W toku nauczania przedmiotu charakteryzowane są m.in. instytucje i systemy medialne działające w krajach rozwiniętych demokracji (USA, W. Brytania, Francja, Niemcy, Skandynawia), krajach przechodzących transformację systemową (Europa Centralna i Wschodnia), autokratycznych (Chiny) i demokracji „ułomnych” (przykłady Turcji, Rosji). Szczególną uwagę poświęca się mediom globalnym, roli korporacji technologicznych w systemach medialnych oraz problemom i zagrożeniom, wywołanym przez media tzw. czwartej rewolucji przemysłowej.

Odrębnie omawianą kwestią jest analiza instrumentów (prawnych, rynkowych, politycznych), które mają zapobiegać nadmiernej koncentracji mediów, polityzacji i kulturowej homogenizacji. W tym zakresie szczególną uwagę zwraca się na systemowe podejście w poszczególnych regionach i krajach do problemu ochrony rynków, kultury i języka, budowaniu i wspieraniu wizerunku państwa za pomocą komunikacji medialnej.

Ćwiczenia poświęcone są poszerzaniu wiedzy zdobywanej na wykładach w odniesieniu do poszczególnych systemów na przykładach krajowych, sektorowych i kluczowych globalnych instytucji medialnych (np. korporacji typu BigTech, globalnych mediów informacyjnych, transformacji cyfrowej tytułów prasowych). Analizowane są mechanizmy prawne i rynkowe oraz uwarunkowania społeczno-kulturowe, historyczne i polityczne, wpływające na kształt danego systemu. Omawiane są główne instytucje krajowe i międzynarodowe mające wpływ na działanie podmiotów medialnych na różnych poziomach (globalnym, regionalnym, krajowym czy lokalnym) oraz zagrożenia dla wolności mediów, szerzenia dezinformacji, prowadzenia wojen informacyjnych. Analizowane są wyniki aktualnych raportów w zakresie zmian publiczności mediów, transparentności własności mediów czy wolności słowa oraz swobody działalności dziennikarzy.

Ash, T. G., Wolne słowo. Dziesięć zasad dla połączonego świata, Kraków 2018

Adamowski J., Jaskiernia A. (red.), Systemy medialne w XXI wieku. Wspólne czy różne drogi rozwoju?, Warszawa 2012

Adamowski J., Jaskiernia A. (red.), Komunikowanie masowe i polityka medialna w epoce globalizacji i cyfryzacji, Warszawa 2013

Adamowski J., Jaskiernia A. (red.), Międzykulturowe aspekty działalności mediów epoce globalizacji, Warszawa 2014

Gajlewicz-Korab K., Francuska prasa drukowana. Narodziny-rozwój-era cyfrowa, Warszawa 2018

Golka B., System medialny Stanów Zjednoczonych, WSiP, Warszawa 2004

Dobek-Ostrowska B., Transformacja systemów medialnych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej po 1989 r., Wrocław 2002

Hallin D.C., Mancini P., Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu porównawczym, Kraków 2007

Jaskiernia A., Od telewizji masowej do Netfliksa. Telewizja w Stanach Zjednoczonych w epoce cyfrowej, Warszawa 2016

Sajna, R., Media w Hispanoameryce, Bygdoszcz 2013

K. Schwab, Czwarta rewolucja przemysłowa, Warszawa 2018

Strittmatter K., Chiny 5.0. Jak powstaje cyfrowa dykatura, Warszawa 2018

Williams K., Media w Europie, WAiP, Warszawa 2008

Efektem nauczania przedmiotu jest nabycie wiedzy o mechanizmach i uwarunkowaniach działania różnych systemów medialnych, w tym funkcjonowaniu mediów we współczesnych demokracjach, autokracjach oraz transformacjach systemowych. Na przykładach zwłaszcza państw europejskich, USA oraz Rosji, Chin czy Turcji z drugiej strony, ukazane zostaną kluczowe różnice systemowe mające znaczenie dla działalności mediów. Student umie wyjaśnić specyfikę i porównuje sposoby działania mediów zjawiska charakterystyczne dla różnych systemów medialnych, w zależności od uwarunkowań historycznych, rynkowych i prawnych.

Student po zaliczeniu ćwiczeń rozpoznaje najważniejsze instytucje medialne w skali globalnej i w poszczególnych krajach, reprezentatywnych dla danego systemu bądź regionu świata. Zna i rozumie zasady działania różnych mediów w pluralistycznych systemach.

Potrafi znaleźć aktualne źródła wiedzy na temat publiczności mediów, koncentracji własności, problemów poszczególnych sektorów mediów (np. wydawców prasy, nadawców publicznych, platform internetowych).

Test egzaminacyjny końcowy obejmuje wiedzę nabytą podczas uczestnictwa w wykładach oraz na ćwiczeniach.

Zaliczenie ćwiczeń na podstawie ocen z: kolokwium z materiału obejmującego tematykę omawianą na zajęciach, zadania realizowanego w trakcie ćwiczeń oraz frekwencji.

Egzamin pisemny w formie testu z wiedzy obejmującej tematykę omawianą na wykładzie oraz na ćwiczeniach. Warunkiem zaliczenia jest osiągnięcie minimum 60% wymaganej punktacji.