Językowe warsztaty - fotografia i tekst

obowiązkowe

Zajęcia poświęcone będą analizie relacji fotografii oraz słowa/literatury, głównie w kontekście naukowo-literackiego eseju.

Zajęcia mają charakter teoretyczno-praktycznych warsztatów. Ich celem jest zapoznanie studentów z relacjami, jakie zachodzą pomiędzy fotografią a tekstem oraz zaznajomienie ze sposobami analizy i interpretacji tych korelacji. Podejmowane zagadnienia rozpatrywane są głównie w obszarze tematycznych esejów. Studenci poznają definicję i rodzaje tej formy literacko-naukowej, a także zapoznają się z tekstami, przygotowującymi do napisania pracy semestralnej, zawierającej fragmenty eseju.

Warsztaty podzielone są na bloki tematyczne, które wyznaczane są przez metaforyczne cechy charakterystyczne fotografii, tj. czas, sobowtór, memento mori, pamięć, archiwum, lustro.

Oprócz form eseistycznych, studenci zapoznają się z innymi tekstami kultury wykorzystującymi fotograficzno-literackie relacje, m. in. fragmenty beletrystyki, wiersze, projekty fotograficzne.

Celem zajęć oraz pisemnej pracy zaliczeniowej jest także poszerzenie kompetencji językowej i stylistycznej studentów.

Literatura podmiotu:

1. Dehnel J., Fotoplastikon, Wydawnictwo W.A.B, Warszawa 2009.

2. Frymorgen B., Frymografia, Wydawnictwo Austeria, Kraków 2022.

3. Hiiragi S., Fotograf utraconych wspomnień, przeł. S. Słomka, Grupa Wydawnicza Relacja, Warszawa 2023.

4. Nowicki W., Dno oka. Eseje o fotografii, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2010.

5. Nowicki W., Odbicie, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2015.

6. Sontag S., Widok cudzego cierpienia, przeł. S. Magala, Wydawnictwo Karakter, Kraków 2016.

7. Stiegler B., Obrazy fotografii. Album metafor fotograficznych, TAiWPN UNIVERSITAS, Kraków 2009.

Literatura przedmiotu (wybór):

1. Barthes R., Światło obrazu. Uwagi o fotografii, Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2008.

2. Bańkowska E., Esej, [w:] Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, red. E. Bańkowska, A. Mikołajczuk, Książka i Wiedza, Warszawa 2003, s. 169-220.

3. Kuziak M., Rzepczyński S., Jak pisać?, PPU „Park”, Bielsko-Biała 2003.

4. Michałowska M., Foto-teksty. Związki fotografii z narracją, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2012.

5. Soulages F., Eststyka fotografii. Strata i zysk, przeł. B. Mytych-Forajter, W. Forajter, TAiWPN UNIVERSITAS, Kraków 2012.

6. Witosz B., Ekfraza w tekście użytkowym – w perspektywie genologicznej i dyskursywnej, „Teksty Drugie”, nr 1-2, 2009.

7. Zawojski P. Pisanie i czytanie (o) fotografii. Odkrywcy, klasycy, obrazoburcy, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2023.

Po zakończeniu zajęć student:

Wiedza:

- zna definicję eseju, potrafi wskazać jego cechy charakterystyczne;

- zna pojęcie ekfrazy oraz infrazy, a także potrafi wskazać odpowiadające im teksty kultury;

- zna nazwiska i przykłady twórczości szanowanych eseistów, piszących na temat fotografii.

Umiejętności:

- potrafi samodzielnie napisać krótką formę literacko-naukową zawierającą cechy eseju;

- rozumie pojęcie intertekstualności i potrafi wykorzystać ją w swoich własnych pracach;

Inne kompetencje:

- uzyskaną wiedzę potrafi świadomie wykorzystać w odniesieniu do innych tekstów kultury;

- potrafi myśleć o fotografii w sposób nieszablonowy, doszukując się w niej metaforycznych cech, które później może wykorzystać w swoich projektach teoretycznych i praktycznych;

- zna reguły redakcji prac naukowych – prawidłowo cytuje, tworzy przypisy oraz bibliografie.

- ocena ciągła (przygotowanie do zajęć, aktywność, frekwencja)

- krótkie, samodzielne prace pisemne w trakcie zajęć

- pisemna praca semestralna