Media w świecie

fakultatywne
ogólnouniwersyteckie

W toku nauczania przedmiotu analizowane są systemy medialne oraz główne instytucje z obszaru mediów działające w różnych krajach europejskich oraz pozaeuropejskich. Charakterystyka systemów występujących w poszczególnych krajach obejmuje ramy prawne, strukturę organizacyjną i zasady działania kluczowych instytucji zajmujących się gromadzeniem i rozpowszechnianiem informacji, jak też ogólne mechanizmy regulujące działanie i współdziałanie tych instytucji w ramach systemu krajowych nadawców.

W toku wykładów nauczania przedmiotu przedstawiane są w ujęciu porównawczym systemy medialne w krajach rozwiniętych demokracji, w tym USA, Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech, Skandynawii i Europy Śródziemnomorskiej, jak i w krajach po transformacji systemowej ( jak np. w Rosji) oraz wybrane przykłady systemów medialnych Azji czy mediów panarabskich .

Charakterystyka systemów występujących w poszczególnych krajach obejmuje ramy prawne, strukturę organizacyjną i zasady działania kluczowych instytucji medialnych sektora prasy, tradycyjnej radiofonii i telewizji, agencji informacyjnych oraz ekosystemu nowych mediów.

Analizowane są mechanizmy prawne i rynkowe oraz uwarunkowania społeczno-kulturowe, historyczne i polityczne wpływające na rozwój systemów oraz regulujące działanie i współdziałanie tych instytucji w ramach systemu krajowych nadawców. Omawiane są skutki konwergencji mediów dla systemów medialnych i pluralizmu mediów, w ujęciu zarówno zmian strukturalnych oraz sektorowych.

Adamowski J. (red.), Wybrane Zagraniczne Systemy Medialne, WAiP, Warszawa 2009

Jaskiernia A., Od telewizji masowej do Netfliksa. Telewizja w Stanach Zjednoczonych w epoce cyfrowej, Warszawa 2016.

Dobek-Ostrowska B., Transformacja systemów medialnych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej po 1989 r., Wrocław 2002

Głowacki M., Polityka medialna Danii, Norwegii i Szwecji. Analiza porównawcza interwencji państwa w systemy telewizyjne, Europejskie Centrum Edukacyjne, Toruń 2011.

Hallin D.C., Mancini P., Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu porównawczym, Wydawnictwo UJ, Kraków 2007

Komunikowanie masowe i polityka medialna w epoce globalizacji i cyfryzacji – aspekty międzynarodowe, red. naukowa J. W. Adamowski, A. Jaskiernia, ASPRA-JR, Warszawa 2013.

Międzykulturowe aspekty działalności mediów w epoce globalizacji, red. naukowa J. W. Adamowski, A. Jaskiernia, ASPRA-JR, Warszawa 2014

Sajna R., Media w Hispanoameryce w perspektywie komunikowania globalnego, Wydawnictwo UKW, Bydgoszcz 2013

Stasiak-Jazukiewicz E., Zmiana paradygmatu? Niemiecki system medialny, ASPRA-JR, Warszawa 2013

Systemy medialne w XXI wieku. Wspólne czy różne drogi rozwoju? , red. naukowa J. W. Adamowski, A. Jaskiernia, ASPRA-JR, Warszawa 2012.

Flew T, Media globalne, Wydawnictwo UJ, Kraków 2010

Po ukończeniu przedmiotu student:

Wiedza

- posiada podstawową wiedzę o światowych systemach medialnych, funkcjonowaniu mediów we współczesnych państwach europejskich oraz potęgach medialnych wpływających na transformację innych systemów, jak system mediów Stanów Zjednoczonych;

- rozpoznaje systemy mediów w ujęciu porównawczym (system liberalne, spolaryzowanego pluralizmu i demokratycznego korporacjonizmu).

Umiejętności

- odróżnia i rozpoznaje najważniejsze instytucje medialne w tych krajach, tzn. ważne tytuły prasowe, stacje radiowe i telewizyjne, koncerny medialne, regulatory rynków medialnych)

- analizuje zjawiska koncentracji w mediach, globalizacji informacji oraz ramy prawne działania mediów i ograniczeń wolności dziennikarzy

Inne kompetencje

- wyjaśnia specyfikę i porównuje sposoby działania mediów w zależności od uwarunkowań historycznych, rynkowych i prawnych; przyporządkowuje krajowe instytucje medialne oraz analizuje narodowy i ponadnarodowy wpływ ich działania na rynki medialne.

Egzamin pisemny bądź ustny. Test egzaminacyjny obejmuje wiedzę nabytą podczas uczestnictwa na wykładach oraz częściowo na ćwiczeniach. Warunkiem zaliczenia jest osiągnięcie minimum 60% wymaganej punktacji.

Brak