Łacina średniowieczna z elementami paleografii łacińskiej

uzupełniające

w sali

Zajęcia, przeznaczone dla studentów archeologii, mają na celu zaznajomienie studentów z rękopiśmiennym zapisem tekstu łacińskiego w późnym średniowieczu (XIV–XV w.), w stopniu umożliwiającym samodzielną lekturę takich tekstów. Stosowaną metodą jest wspólna lektura tekstu, której towarzyszy objaśnianie napotykanych zagadnień natury paleograficznej, a także osobliwości ortograficznych, gramatycznych i leksykalnych; studenci podczas zajęć czytają różne teksty prozatorskie.

Zajęcia, przeznaczone dla studentów archeologii, mają na celu zaznajomienie studentów z rękopiśmiennym zapisem tekstu łacińskiego w późnym średniowieczu (XIV–XV w.), w stopniu umożliwiającym samodzielną lekturę takich tekstów. Stosowaną metodą jest wspólna lektura tekstu, której towarzyszy objaśnianie napotykanych zagadnień natury paleograficznej, a także osobliwości ortograficznych, gramatycznych i leksykalnych; studenci podczas zajęć czytają różne teksty prozatorskie, m.in. Kronikę Galla Anonima z Kodeksu Zamojskich.

Zaliczenie przedmiotu wymaga znacznej liczby godzin przeznaczonej na pracę własną. Przygotowanie do zajęć umożliwiające aktywne w nich uczestnictwo powinno wynosić około 2,5 godziny pracy własnej tygodniowo.

Zajęcia prowadzone są bez obowiązkowego podręcznika, na bazie tekstów przygotowanych przez prowadzącego.

Literatura uzupełniająca:

W. Semkowicz, Paleografia łacińska

A. Gieysztor, Zarys dziejów pisma łacińskiego

M. Parisse, Manuel de paléographie médiévale

Słowniki:

K. Kumaniecki, Słownik łacińsko-polski

J. Korpanty, Mały słownik łacińsko-polski

M. Plezia, Słownik łacińsko-polski

A. Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski

J. Sondel, Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków

A. Cappelli, Dizionario di abbreviature latine ed italiane

Wiedza, którą student nabywa podczas kursu łaciny średniowiecznej z elementami paleografii łacińskiej, jest elementarna dla umiejętności zrozumienia średniowiecznego tekstu rękopiśmiennego zapisanego w tym języku. Student z niniejszych zajęć wynosi wiedzę o sposobie zapisu w późnym średniowieczu (liczne stosowane skróty) oraz znajomość osobliwości ortograficznych, gramatycznych i leksykalnych łaciny średniowiecznej i potrafi wykorzystać tę wiedzę do zrozumienia różnych typów rękopiśmiennych tekstów. Student posiada również umiejętności warsztatowe (posługiwanie się słownikami) umożliwiające kontynuowanie samodzielnej pracy w zakresie lektury, tłumaczenia, rozumienia i interpretacji średniowiecznych źródeł łacińskich. Dodatkowo, poznając kontekst kulturowy czytanych tekstów docenia ich znaczenie dla historii kultury europejskiej.

Na ocenę końcową składają się ocena przygotowania do zajęć i aktywności na zajęciach (50%) oraz ocena z zaliczenia pisemnego (50%).