Marketing i zarządzanie dla archeologów
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2800-DO4MAR |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.4
|
Nazwa przedmiotu: | Marketing i zarządzanie dla archeologów |
Jednostka: | Wydział Archeologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Zajęcia mają na celu zaznajomienie studentów z zasadami i praktykami zarządzania dziedzictwem archeologicznym, zarówno w wymiarze lokalnym, jak i globalnym. W trakcie kursu zaprezentowane zostaną możliwe zagrożenia dla dziedzictwa archeologicznego i kulturowego (rozwój obszarów miejskich, rolnictwo przemysłowe, działalność górnicza, grabieże, erozja, zmiana klimatyczna lub niezrównoważona liczba odwiedzających), a także wskazane możliwe sposoby uniknięcia lub zminimalizowania wpływu tych działań. Przedstawione zostaną koncepcje interdyscyplinarnego podejścia do dziedzictwa archeologicznego, łączące perspektywy z dziedzin taki jak historia, antropologia kulturowa, ekonomia, studia środowiskowe, prawo, itp. Studenci zapoznają się z międzynarodowymi i krajowymi przepisami oraz politykami dotyczącymi dziedzictwa archeologicznego. Kurs będzie miał także praktyczny aspekt związany z wizytą na stanowiskach archeologicznych w Warszawie i rejonie Warszawy oraz omówieniem aspektów zarządzania dziedzictwem archeologicznym na konkretnych przykładach. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
celem zajęć jest zapoznanie studentów z zasadami zarządzania dziedzictwem archeologicznym, podstawami prawnymi ochrony dziedzictwa, a także z problematyką popularyzacji archeologii. Oprócz zapoznania się z podstawowymi pojęciami i podstawami prawnymi, studenci dowiedzą się na czym polega ochrona dziedzictwa, działania w sytuacjach kryzysowych (konflikty zbrojne, kataklizmy), walka z przestępczością przeciwko zabytkom, jakie są współczesne zagrożenia dla dziedzictwa archeologicznego i działania archeologów wykraczające poza badania naukowe. Omówione zostaną sposoby pozyskiwania środków na badania oraz badania komercyjne. Istotnym elementem zajęć będzie prezentacja sposobów promocji dziedzictwa. |
Pełny opis: |
podczas zajęć studenci zapoznają się m.in. z definicją dziedzictwa, zabytku, podstawami prawnymi ochrony dziedzictwa, systemem ochrony zabytków w Polsce i instytucjami do tego powołanymi, pozwoleniami na badania i prace przy zabytkach, a także poszukiwaniami zabytków (Ustawa o rzeczach znalezionych, nagrody za znaleziska, przestępczość przeciwko zabytkom, rynek antykwaryczny, działania w sytuacjach kryzysowych (Irak, Ukraina), archeolodzy na misjach wojskowych). Omówione zostaną zagrożenia dla dziedzictwa archeologicznego: inwestycje, przyroda, gospodarka leśna, rabunek, prace rolne, brak świadomości społecznej. Studenci zapoznają się z Krajowym Pogramem Ochrony Zabytków (w tym AZP+), instytucjami i organizacjami zajmującymi się zarządzaniem dziedzictwem archeologicznym: NID, NIMOZ, UNESCO, Rada Europy, Komitet Błękitnej Tarczy, EAC, EAA, EHHF, Europa Nostra, Europeana Network. Jednym z tematów będzie także kwestia ekshumacji, problem szczątków ludzkich, muzealnictwo prywatne, odpowiedzialność badacza, inne możliwości pracy (archeologia sądowa). Na zajęciach studenci dowiedzą się również o zasadach komercyjnych badań archeologicznych, archeologii ratowniczej, o systemie badań ratowniczych na przykładzie archeologii autostradowej, badaniach przedinwestycyjnych w Europie. Pokrótce omówione zostaną źródła finansowania badań archeologicznych, w tym dotacje i granty MKiDN (w tym 2%), NCN, finansowanie ze środków europejskich (przykłady), inne, np.: Lokalne Grupy Działania/Lokalne Strategie Rozwoju. Aspekty społeczne zostaną omówione w zakresie obejmującym potencjał społeczno-ekonomiczny dziedzictwa archeologicznego. Konwencja z Faro, zrównoważony rozwój i podejście zintegrowane, dziedzictwo archeologiczne a najnowsze polityki i strategie UE i RE, społeczny odbiór dziedzictwa archeologicznego. Promocja dziedzictwa archeologicznego będzie omawiana poprzez prezentację parków kulturowych, rekonstrukcji, festynów archeologicznych, inicjatyw regionalnych (izby pamięci, poszukiwania, regionaliści i wolontariat), muzealnictwo, ekspozycje i udostępnianie stanowisk, przemysł turystyczny (Egipt, Włochy, Bliski Wschód). Istotnym tematem będzie również cyfrowe dziedzictwo, czyli digitalizacja zbiorów. Propozycje zadań dla studentów Każdy lub każda grupa np. 3 os. wybiera lub dostaje 1 stanowisko rejestrowe niewykorzystywane turystycznie (np. ze swojego regionu, skoro zajęcia prowadzone są online). Przez cały semestr zadania dla tej grupy dotyczą tego właśnie stanowiska, np.: wniosek o wydanie pozwolenia na badania z opisem drogi administracyjnej od wniosku do pozwolenia (w tym program badań), doniesienie o popełnieniu przestępstwa, wniosek o dofinansowanie MKiDN w programie „Ochrona zabytków archeologicznych”, projekt ochrony, zarządzania i udostępniania wybranych zasobów dziedzictwa archeologicznego (zgodny z obowiązującą doktryną konserwatorską), projekt utworzenia parku kulturowego. |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: Chabiera A., Kozioł A., Skaldawski B. (red.), Dziedzictwo obok Mnie – poradnik zarządzania dziedzictwem w gminach, Warszawa 2019. Chowaniec R., Archaeology for everyone. Presenting Archaeological Heritage to the Public in Poland, Warsaw 2017. Pawleta M., Przeszłość we współczesności. Studium metodologiczne archeologicznie kreowanej przeszłości w przestrzeni społecznej, Poznań 2016. Zarzycka K., 2016. Rozgryźć dziedzictwo. Poradnik dobrych praktyk upowszechniania dziedzictwa i edukacji o dziedzictwie kulturowym, Warszawa. Zdziebłowki S. Cyfrowy archeolog. Podręcznik promocji archeologii w nowych mediach, Poznań 2014. Akty prawne i dokumenty doktrynalne lub strategiczne: Karta Ochrony i Zarządzania Dziedzictwem Archeologicznym, Lozanna 1990, ICOMOS. Konwencja dotycząca środków zmierzających do zakazu i zapobieganiu nielegalnemu przywozowi, wywozowi i przenoszeniu własności dóbr kultury, Paryż 1970, (DZ. U. 1974 Nr 20, poz. 106). Europejska Konwencja o Ochronie Dziedzictwa Archeologicznego, La Valetta 1992 (Dz. U. z dn. 9 października 1996r.). Konwencja w sprawie ochrony podwodnego dziedzictwa kulturalnego, Paryż 2001. Konwencja ramowa Rady Europy w sprawie znaczenia dziedzictwa kulturowego dla społeczeństwa, Faro 2005 r. Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 2 sierpnia 2018 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, prac restauratorskich i badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków albo na Listę Skarbów Dziedzictwa oraz robót budowlanych, badań architektonicznych i innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków, a także badań archeologicznych i poszukiwań zabytków Dz.U. 2018 poz. 1609, z późn. zmianami. Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 10 stycznia 2014 r. w sprawie dotacji na badania archeologiczne (Dz.U. 2014 nr 0 poz. 110). Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. 2003 nr 162 poz. 1568, tekst ujednolicony). Literatura uzupełniająca: Ashworth G., Planowanie dziedzictwa, Kraków 2015 Burduk-Jagielska A. (red.), Mechanizmy prawne zarządzania dziedzictwem kultury, Gdańsk-Warszawa 2016 Carman J., Archaeology and heritage: An introduction, London-New York 2002 Chowaniec R., Dziedzictwo archeologiczne w Polsce. Metody edukacji i popularyzacji, Warszawa 2010 Chowaniec R., Więckowski W. (red.), Archaeological Heritage: Methods of Education and Popularization, BAR International Series 2443, Oxford 2012 (wybrane teksty) EAC Occasional Papers (seria), tomy 7, 8, 10, 12, 13, 15 (wybrane artykuły), https://www.europae-archaeologiae- consilium.org/eac-occasional-papers . Gaweł Ł., Pokojska W., Pudełko A. (red.), Ochrona i zarządzanie dziedzictwem kulturowym, Kraków 2016 Giraud-Labalte C., Pugh K., Quaedvlieg-Mihailović S., Sanetra-Szeliga J., Smith B., Vandesande A., Clara Thys (red.), Cultural Heritage Counts for Europe. Full Report, Krakow 2015 Hall C. M., Baird T., James M., Ram Y., Climate change and cultural heritage: conservation and heritage tourism in the Anthropocene, „Journal of Heritage Tourism” 2016, nr 11:1, s. 10-24 „Kurier Konserwatorski” 15, 2018 – nr poświęcony AZP. Marciniak A., Pawleta M., Kajda K. (red.), Dziedzictwo we współczesnym świecie, Poznań 2018 (wybrane teksty) Murzyn-Kupisz M., Dziedzictwo kulturowe a rozwój lokalny, Kraków 2012 „Ochrona Zabytków” 2 (271) LXX2/2017 – publikacja konferencji Archeologia czasów najnowszych Rada Europy, Recommendation of the Committee of Ministers to member States on the European Cultural Heritage Strategy for the 21st century (Adopted by the Committee of Ministers on 22 February 2017 at the 1278th meeting of the Ministers' Deputies), CM/Rec(2017)1. https://rm.coe.int/16806f6a03 Sabaciński M., Trzciński M., Meandry ochrony dziedzictwa kultury: aspekty prawnokarne i kryminalistyczne, Warszawa 2019 Smith L., Uses of Heritage, New York 2006 Tabaczyński S., Marciniak A., Cyngot D., Zalewska A. (red.), Przeszłość społeczna. Próba konceptualizacji, Poznań 2002 (wybrane teksty) Timothy D. J., Nyaupane G. P. (red.), Cultural Heritage and Tourism in the Developing World: A Regional Perspective, London 2009 Tomaszewski A., Ku nowej filozofii dziedzictwa, Kraków 2012 Trzciński M., Przestępczość przeciwko zabytkom archeologicznym. Problematyka prawno-kryminalistyczna, Warszawa 2010. Zeidler K., Trzciński M., Wykład prawa dla archeologów, Warszawa 2009. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza ma pogłębioną wiedzę o miejscu i znaczeniu archeologii w systemie nauk, społecznokulturowej przeszłości człowieka i potrafi zastosować podstawowe zasady marketingu i zarządzania dziedzictwem archeologicznym; K_W01 ma pogłębioną wiedzę o instytucjach kultury zajmujących się dziedzictwem archeologicznym; K_W07 rozumie złożone zależności między archeologią a innymi dziedzinami orazdyscyplinami naukowymi z obszaru nauk ścisłych i ekonomicznych; K_W10 zna i rozumie ekonomiczne, prawne i etyczne uwarunkowania działalności naukowej i badań archeologicznych; K_W16 zna i rozumie podstawowe definicje i koncepcje marketingu i zarządzania dziedzictwem archeologicznym; K_W16 zna zasady funkcjonowania prywatnych firm archeologicznych, muzeów oraz struktur konserwatorskich i instytucji ochrony dziedzictwa archeologicznego; K_W18 ma wiedzę o zasadach i możliwościach zdobywania funduszy na badania naukowe, prace archeologiczne, na stanowiska archeologiczne, muzea; K_W19 Umiejętności potrafi wyszukiwać, analizować i selekcjonować informacje dotyczące pozyskiwania środków i przygotowywania projektów badawczych; K_U01 uzyskuje umiejętności związane z marketingiem i zarządzaniem dziedzictwem archeologicznym; K_U03 umie identyfikować zagrożenia zasobów dziedzictwa archeologicznego; K_U04 potrafi wyjaśnić różnym interesariuszom zagadnienia związane z dziedzictwem archeologiczny; K_U10 potrafi współdziałać z innymi osobami w ramach zespołów w zakresie zarządzania dziedzictwem kulturowym; K_U15 potrafi stworzyć projekt ochrony i zarządzania wybranym stanowiskiem archeologiczny; K_U17 umie zaplanować pracę nad projektem, w muzeum lub na stanowisku archeologicznym; K_U20 wie, jak poszerzać swoją wiedzę i doskonalić swoje umiejętności zawodowe poza uczelnią; K_U21 Kompetencje jest gotów do oceny dziedzictwa kulturowego ludzkości i jego wagi dla rozumienia procesu przemian gospodarczych, społecznych i kulturowych od czasów pradziejowych do współczesności; K_K03 jest gotów do upowszechniania wiedzy na temat dziedzictwa kulturowego ludzkości i wie jak zarządzać tym dziedzictwem; K_K06 ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego i jest gotów do krzewienia wiedzy na temat odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego; K_K07 jest gotów do inicjowania współpracy ze społeczeństwem; K_K08 umie tworzyć projekty upowszechniające wiedzę o dziedzictwie archeologicznym w społeczeństwie i jest gotów do podejmowania inicjatyw mających na celu promocję, upowszechnianie i ochronę dziedzictwa kulturowego; K_K09 |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie na ocenę na podstawie bieżących prac realizowanych w trakcie zajęć. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii.