Art Exhibition Histories

nieobowiązkowe

This introductory and interdisciplinary course does not

require a background in the history of art and

architecture. It deals with the definition of modern and

contemporary art and architecture exhibitions,

organised from the beginning of the 20 th century to the

first decades of the 21 st century, as a heterochronic

medium/form/constellation of works.

Exhibition history is a contemporary field of academic

research situated between art history, the history of art

criticism, museology and the study of modern and

contemporary visual culture. As a study of a network of

institutional connections or direct artistic contacts that

depend on social and political events, exhibition history

contributes to the questioning of ‘canons’ already

crystallised in the history of art and architecture, such

as the evaluation of art according to the criteria of

‘avant-garde’ or ‘modern’. The lecture will focus on the

following topics: 1. The time of art histories as

exhibition cultures; 2. The avant-gardes and the global

circulation of exhibitions; 3. Installation, architecture

and exhibition design; 4. Curating and the geography of

art exhibitions; 5. The biennialisation of art and

architecture.

Bibliography (selection):

1. Altshuler B., Biennials and Beyond: Exhibitions That

Made Art History, 1962–2002, London 2013.

2. Altshuler B., Salon to Biennial: Exhibitions That Made

Art History, 1863–1959, London 2008.

3. Altshuler B., The Avant-garde in Exhibition: New Art in

the 20 th Century, Los Angeles 1998.

4. Architecture & Arts, ed. G. Celant, Milan 2004.

5. Cohen J.-L., Architecture in Uniform: Designing and

Building for the Second World War, Montreal 2011.

6. Curating ‘Eastern Europe’ and Beyond: Art Histories

Through the Exhibition, ed. M. Orišková, Frankfurt am

Main 2013.

7. Das Bauhaus in Kalkutta. Eine Begegnung

kosmopolitischer Avantgarden, hrg. R. Bittner, K.

Rhomberg, Ostfildern 2013.

8. Exhibiting the New Art: ‘Op Losse Schroeven’ and

‘When Attitude Becomes Form’ 1969, ed. C. Rattemeyer

et al., London 2010.

9. Future City: Experiment and Utopia in Architecture

1956–2006, eds. J. Alison et al., London 2006.

10. Gardner A., Green C., Biennials, Triennials and

Documenta: The Exhibitions that Created Contemporary

Art, Maiden MA 2016.

11. Hoffmann J., Show Time: The 50 Most Influential

Exhibitions of Contemporary Art, London 2014.

12. Jones C.A., The Global Work of Art: World’s Fairs,

Biennials, and the Aesthetics of Experience,

Chicago–London 2016.

13. L’art contemporain et son exposition, dir. E. Caillet, C.

Perret, Paris 2007.

14. O’Neill P., The Culture of Curating and the Curating of

Culture(s), Cambridge MA–London 2016.

15. Pelkonen E.-L., Exhibit A: Exhibitions That

Transformed Architecture 1948–2000, London–New

York 2018.

16. The Biennial Reader, eds. E. Filipovic, M. van Hal, S.

Ovstebo, Berlin 2010.

17. The Curatorial Conundrum, eds. P. O’Neill, M. Wilson,

L. Steeds, Cambridge MA–London 2016.

18. The Global Contemporary and the Rise of New Art

Worlds, eds. H. Belting, A. Buddensieg, P. Weibel,

Karlsruhe–Cambridge MA–London 2013.

19. The Manifesta Decade: Debates on Contemporary Art

Exhibitions and Biennials in Post-Wall Europe, eds. B.

Vanderlinden, E. Filipovic, Cambridge MA–London

2006.

20. Výstava jako médium: České umění 1957–1999, red.

P. Morganová, T. Nekvindová, D. Svatošová, Praha 2020.

Level: B2+

Efekty kształcenia (według tabeli symboli efektów

uczenia się dla programu studiów: wykład z epok

sztuki):

Wiedza:

K2_W02 – absolwent „zna terminologię z zakresu

historii sztuki na poziomie rozszerzonym”;

K2_W03 – „ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę,

obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu

historii sztuki i innych nauk historycznych”;

K2_W04 – „ma uporządkowaną, pogłębioną,

prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z

zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych,

właściwych dla historii sztuki”;

K2_W05 – „ma szczegółową wiedzę o współczesnych

dokonaniach, szkołach badawczych, obejmującą

wybrane obszary dziedzin nauki i dyscyplin

naukowych, właściwych dla historii sztuki”;

K2_W06 – „ma pogłębioną wiedzę o dziedzinach nauki i

dyscyplinach naukowych powiązanych z historią sztuki,

pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych

dla kilku dyscyplin naukowych”;

K2_W07 – „zna i rozumie zaawansowane metody

analizy, interpretacji, wartościowania i

problematyzowania różnych wytworów kultury,

właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół

badawczych w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin

naukowych, właściwych dla historii sztuki”;

Umiejętności:

K2_U02 – „potrafi wykorzystywać pogłębione

umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych

autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod

i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i

prezentację wyników, pozwalające na oryginalne

rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie

dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla

historii sztuki”;

K2_U10 – „potrafi stosować umiejętności językowe

zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+

Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego”.

Kompetencje społeczne:

K2_K04 – „jest gotów do prawidłowego identyfikowania

i rozstrzygania dylematów związanych z

wykonywaniem zawodu, rozumie konieczność

przestrzegania norm etycznych w pracy historyka

sztuki i popularyzacji wiedzy z zakresu historii sztuki”.