Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Konstrukcje i transformacje molekuł w chemii organicznej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1200-1KTMCHOWL
Kod Erasmus / ISCED: 13.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0531) Chemia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Konstrukcje i transformacje molekuł w chemii organicznej
Jednostka: Wydział Chemii
Grupy: Przedmioty do wyboru (dedykowane) dla studentów studiów 1-go stopnia - sem. letni
Strona przedmiotu: https://usosweb.chem.uw.edu.pl/kontroler.php?_action=actionx:katalog2/przedmioty/pokazPrzedmiot%28kod:1200-1KTMCHOWL%29
Punkty ECTS i inne: 2.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

nieobowiązkowe

Założenia (opisowo):

Planowanie konstrukcji cząsteczek złożonych: Synteza liniowa i zbieżna. Pojęcie syntonów, bloków budulcowych. Zasady strategii syntetycznej. Grupy ochronne w syntezie organicznej – wybór czy konieczność?


Wybrane zagadnienia stereochemii w syntezie organicznej: przypomnienie definicji pojęć:

chiralność, enancjomery, diastereoizomery, reakcje selektywne i specyficzne, reakcje stereoselektywne i stereospecyficzne, synteza asymetryczna i indukcja asymetryczna.

Znaczenie stereoizomerów w przyrodzie. Stereochemia reakcji eliminacji, addycji i cykloaddycji. Przykłady syntez regio- i stereoselektywnych.


Uwagi wstępne o klasycznych i nowych metodach budowy szkieletu węglowego: Reakcje stechiometryczne a procesy katalizowane. Zastosowanie związków metalo- i metaloidoorganicznych, związków fosforoorganicznych (reakcje Wittiga, Mitsunobu) oraz organicznych związków siarki. Zamykanie i otwieranie pierścieni (na przykład w wyniku reakcji metatezy).


Aspekty ekologiczne – procesy z wykorzystaniem metod, rozpuszczalników i reagentów przyjaznych dla środowiska. Syntezy w cieczach jonowych, syntezy z wykorzystaniem rozpuszczalników w stanie nadkrytycznym, syntezy fotochemiczne w ciele stałym, syntezy w wodzie i w fazie gazowej. Uwagi wstępne o metodach katalitycznych i organokatalitycznych. Biotransformacje z wykorzystaniem mikroorganizmów i enzymów immobilizowanych. Syntezy ciągłe w reaktorach przepływowych. Rola i znaczenie metod analitycznych w kontroli procesów w skali laboratoryjne j i przemysłowej.


Tryb prowadzenia:

w sali

Skrócony opis:

Wykład ma na celu rozszerzenie wiadomości o metodach konstrukcji i transfromacji związkówł organicznych ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień związanych ze świadomym planowaniem struktury przestrzennej molekuł.

Pełny opis:

Narzędzia do konstrukcji i transformacji molekuł:

Tworzenie wiązań węgiel-wodór: addycje do wiązań C=C, addycje do wiązań C=O, aspekty stereochemiczne, wodorowanie homogeniczne, enancjoselektywne hydrosililowanie.

Addycje do wiązań C=N, wodorowanie i asymetryczne przeniesienie wodoru w cząsteczkach imin, hydrosililowanie imin, 1,4-dihydropirydyny jako reduktory imin, redukcje eterów oksymów.

Tworzenie wiązań węgiel-tlen: formalna addycja atomu tlenu do cząsteczki alkenu, epoksydacje Katsuki-Sharplessa, epoksydacja Jacobsena, epoksydacja Julia-Colonny alkenów zaktywowanych, stereoselektywna dihydroksylacja.

Tworzenie wiązań węgiel-azot: stereoselektywne azyrydynowanie i tosyloazyrydynowanie alkenów.

Addycje do wiązania olefinowego: stereokontrolowana addycja reagentów typu H-Y, nukleofilowa addycja heteroatomów do olefin, α-funkcjonalizacja związków karbonylowych.

Tworzenie wiązań węgiel-węgiel: alkilowanie enolanów kontrolowane chiralną grupą wspomagającą, katalityczne alkilowanie enolanów. Stereokontrolowane reakcje aldolowe, organokataliza z użyciem pochodnych aminokwasów, moczników i tiomoczników. Addycja nukleofilowa do grup karbonylowych: nukleofili węglowych sp3, sp2 oraz sp, nukleofili allilowych; propargilowanie i alkenylowanie grup karbonylowych, addycje stabilizowanych karboanionów, stereoselektywne cyjanosililowanie.

Addycje do wiązań C=N: reakcja Mannicha i Streckera, addycje nukleofili węglowych sp3, sp2 oraz sp.

Reakcje sprzęgania katalizowane π-allilowymi kompleksami metali przejściowych.

Katalityczna aktywacja wiązań C-H.

Przegrupowania sigmatropowe: stereokontrolowane przegrupowanie Claisena, Cope’a oraz reakcje enowe. Enancjoselektywna reakcja Stettera. Reakcja Baylisa-Hillmana i procesy pokrewne.

Aromatyczne podstawienie elektrofilowe i nukleofilowe. Zastępcze podstawienie wodoru w związkach aromatycznych.

Procesy cyklizacji: Reakcje cykloaddycji; reakcja Dielsa-Aldera i hetero-Dielsa-Aldera i ich kontrola stereochemiczna. Enancjoselektywna [3+2] cykloaddycja, cyklopropanowanie Simmonsa-Smitha. Złożone procesy pseudocykloaddycji, reakcje multikomponentowe.

Procesy karbo- i heterocyklizacji: wewnątrzcząsteczkowa addycja Michaela, annulacja Robinsona, reakcja Pausona-Khanda.

Cyklizacje katalizowane komplekasami rodu. Enancjoselektywna reakcja Hecka, reakcja Nazarova, cyklizacje Picteta-Spenglera – aspekty stereochemiczne. Enancjoselektywne procesy metatezy.

Literatura:

1. John McMurry, Chemia Organiczna, PWN Warszawa 2000, tom 1 i 2

2. Jacek Skarżewski, Wprowadzenie do Syntezy Organicznej, PWN Warszawa, Łódź 1999

3. Robert T. Morrison, Robert N. Boyd, Chemia Organiczna, PWN Warszawa 1997

4. Jacek Gawroński, Krystyna Gawrońska, Stereochemia w Syntezie Organicznej, PWN

Warszawa 1988

5. Przemysław Mastalerz, Chemia Organiczna, PWN Warszawa 1984

6. Robert M. Silverstein, Francis X. Webster, David J. Kiemle, Spektroskopowe metody

identyfikacji związków organicznych, PWN Warszawa 2007

7. Richard C. Larock, Comprehensive Organic Transformations, Wiley VCH, 1999

8. Michael B. Smith, Jerry March, March's Advanced Organic Chemistry: Reactions, Mechanisms, and Structure, Wiley-Interscience, 2007

Efekty uczenia się:

Spodziewane jest pogłębienie wiadomości o nowoczesnych metodach konstrukcji i transformacji molekuł organicznych ze szczególnym uwzględnieniem aspektów stereochemicznych.

Metody i kryteria oceniania:

Egzamin pisemny na ocenę.

Praktyki zawodowe:

Nie są przewidywane.

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)

Okres: 2024-02-19 - 2024-06-16
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin, 18 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Zbigniew Czarnocki
Prowadzący grup: Zbigniew Czarnocki
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Chemii.
ul. Pasteura 1, 02-093 tel: +48 22 55 26 230 http://www.chem.uw.edu.pl/ kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)